October 12, 2024

|    To Ηλεκτρονικό περιοδικό της Στερεάς.

Πώς καταγράφονται στον εγκέφαλο τα συναισθηματικά τραύματα

Ο εγκέφαλος ταξινομεί και καταγράφει τις τραυματικές αναμνήσεις διαφορετικά από όλες τις υπόλοιπες δυσάρεστες εμπειρίες που έχουμε βιώσει, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Neuroscience.

Ημελέτη που πραγματοποιήθηκε σε άτομα που υποφέρουν από διαταραχή μετατραυματικού στρες αποκάλυψε ότι ο τρόπος «αναπαράστασης» τραυματικών αναμνήσεων στον εγκέφαλο διαφέρει σημαντικά εξηγώντας γιατί η ανάκληση τέτοιων γεγονότων εκδηλώνεται με εξαιρετικά έντονο και διαφορετικό τρόπο σε σχέση με άλλες αναμνήσεις.

Η διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) εκδηλώνεται μετά από ένα στρεσογόνο, τραυματικό γεγονός ή όταν έχουμε εκτεθεί για μεγάλο διάστημα σε κατάσταση με αυτά τα χαρακτηριστικά. Οποιαδήποτε εμπειρία που προκαλεί έντονο φόβο είναι ικανή να πυροδοτήσει την εμφάνιση της συγκεκριμένης διαταραχής.

Οι μελετητές προσπάθησαν να εξετάσουν πιθανές διαφορές «ταξινόμησης» των τραυματικών αναμνήσεων και να εντοπίσουν τυχόν διαφοροποίηση στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος αντιδρά σε αυτές σε σχέση με τις γνωστές θεμελιώδεις γνωστικές διαδικασίες που ακολουθεί συνήθως.

Τραυματικές και θλιβερές αναμνήσεις: Σε τι διαφέρουν;

Σύμφωνα με τα ευρήματά της έρευνας, ο εγκέφαλος δεν επεξεργάζεται τις τραυματικές αναμνήσεις όπως τις συνηθισμένες αναμνήσεις. Για την ακρίβεια, για τον εγκέφαλο αυτές οι εμπειρίες μπορεί να μην λογίζονται καν ως «αναμνήσεις».

Πώς λειτουργεί συνήθως ο εγκέφαλος; Όταν πρέπει να δημιουργήσει αλλά και να ανακτήσει κάποια ανάμνηση αναθέτει αυτή την εργασία στον ιππόκαμπο, το κομμάτι αυτό του εγκεφάλου που μεταξύ άλλων ελέγχει το συναίσθημα, τη μνήμη και μια σειρά άμεσων αντιδράσεων σε διάφορα ερεθίσματα.

Η διαταραχή μετατραυματικού στρες επηρεάζει την φυσιολογική λειτουργία του ιππόκαμπου προκαλώντας κυρίως μείωση του όγκου του.

Έχει επίσης αποδειχθεί ότι ο οπίσθιος περιφερειακός φλοιός (PCC), το κομμάτι εκείνο του εγκεφάλου που συμμετέχει ενεργά στην αυτοβιογραφική επεξεργασία δεδομένων, επηρεάζεται αρνητικά όταν εκδηλώνεται η συγκεκριμένη διαταραχή.

Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν 28 ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με διαταραχή μετατραυματικού στρες και τους υπέβαλαν σε απεικονιστικές εξετάσεις μαγνητικής τομογραφίας με ταυτόχρονη έκθεση τους σε μια σειρά διαφορετικών ακουστικών ερεθισμάτων, μέσω αφηγήσεων που περιέγραφαν δικές τους προσωπικές αναμνήσεις.

Έτσι, οι επιστήμονες επιστράτευσαν ένα υλικό που παρέπεμπε στο τραυματικό γεγονός που ο κάθε συμμετέχων είχε βιώσει, σε συνδυασμό με ερεθίσματα δυσάρεστα μεν αλλά όχι τραυματικά και τέλος κάποια που παρέπεμπαν σε ευχάριστα γεγονότα.

Το εύρημα που εντόπισαν οι μελετητές ήταν ότι ενώ όλα τα απλώς δυσάρεστα ερεθίσματα προκαλούσαν τις ίδιες νευρικές αναπαραστάσεις στον εγκέφαλο των συμμετεχόντων, οι προσωπικές αναμνήσεις τραυμάτων ακόμα κι όταν έμοιαζαν θεματολογικά μεταξύ τους, δεν δημιουργούσαν πανομοιότυπες εγκεφαλικές αντιδράσεις και διαφοροποιούνταν για τον κάθε ένα ξεχωριστά.

Βάση αυτών των παρατηρήσεων, οι ερευνητές εκτιμούν τώρα ότι οι τραυματικές αναμνήσεις ίσως αποτελούν μια εναλλακτική γνωστική οντότητα που αποκλίνει από τον μηχανισμό μνήμης όπως έχει ταξινομηθεί από τους ειδικούς.

Η επιπλέον έρευνα βάση αυτής της νέας επιστημονικής υπόθεσης, θα μπορούσε να βοηθήσει λένε οι ειδικοί στην πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση της διαταραχής μετατραυματικού στρες και του τρόπου που επηρεάζει την καθημερινότητα των ασθενών.

Μερικά από τα πλέον τυπικά συμπτώματα της διαταραχής είναι η αναβίωση του τραύματος μέσω ονείρων ή απροσδόκητα έντονων αναμνήσεων, η συναισθηματική αποστασιοποίηση, οι δυσκολίες στον ύπνο, ευερεθιστότητα ή καταθλιπτική διάθεση, δυσκολία συγκέντρωσης, αισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης αλλά και κατάσταση συνεχούς εγρήγορσης όπως όταν βρισκόμαστε σε κίνδυνο.

Πηγή:news4health.gr

Facebook
Twitter
Pinterest

RELATED POSTS